در حدی بدبختم که نه تنها سرویس اینترنتم جمعه تموم میشه و چند روز هم هست از جهان واقعی قطع مون کردن،بلکه یه بیشعوری که امیدوارم بره زیر تریلی، سیم تلفن مون رو از باکس توی کوچه کلا کشیده بیرون و با توجه به خدمات بی نظیر مخابرات،احتمالا قراره تا ماه آینده تلفن و نت قطع باشه اونم برای کسی که کارش با اینترنته.حالا از خیر تفریحات میگذریم.
اینو شنیدین که میگن مردم نیستن که دارن اموال عمومی رو تخریب میکنن؟شاید هم خودتون طرفدار این حرف هستین.من معتقدم اون بی شعورها ما هستیم.خود ما مردم معمولی.ما اون مردم متمدنی نیستیم که زاده ی نسل کوروش و خشایار و آتوسا هستن.ما اون مردمی هستیم که توی خیابون تف میکنیم،روکش صندلی اتوبوس رو پاره میکنیم و با ماژیک شر و ور مینویسیم.همونا که بلد نیستیم صف وایسیم و احساس زرنگی می کنیم.همونا که تو خیابون به یه زن متلک میگیم و حس میکنیم تفریح کردیم.همونا که با موتور تو پیاده رو ویراژ میدیم.چطور فکر می کنین ما نمیتونیم موقع عصبانیت با چوب حمله کنیم به بانک ها و آدمها و ماشین ها؟نمیتونیم آتیش بزنیم به همه چی؟
من در مورد اسلحه فکر می کردم خب فقط پلیس اسلحه داره تا وقتی یاد حرف یه دوستم افتادم که میگفت ما تو عزاداری ها تیر هوایی میزنیم.این اولین مواجهه ی من با اسلحه در کشوری بود که اسلحه داشتن جرمه.هنوزم امیدوارم مردم نباشن که به هم شلیک کردن و حتی امیدوارم پلیس هم نباشه ولی نمیتونم فکر نکنم که این آتش سوزی ها و خرابی ها فقط کار به اصطلاح ارازل باشه.به نظرم مردم اونقدری دیدن که حتی اگه دفعات قبل ارازل بودن الان با کیفیت کپی کنن.بی توجه به همشهری و هم وطن شون و صرفا برای تخلیه ی خشم.
+گرون شدن بی خبر بنزین و خر فرض کردن مردم و مجلسی که دیگه در راس امور نیست،مجلس سه نفره ی شاهانه برای تصمیم گیری و دیدن مرگ دموکراسی،قطع شدن نت و تعطیل شدن کارت مصادف بشه با قطع ارتباط موقت با تنها دوستت،به نظرتون حال آدم چطور میشه؟
درباره این سایت