یه افسانه ای وجود داره به اسم شاماران.الان شما اگه سرچ کنین با یه داستان سیندرلا طوری مواجه میشین به اضافه ی این که زن داستان قدرت جادویی داره.چند وقت پیش مطلبی خوندم که نشون میداد چرا این داستان به این صورته و صورت اصلیش چه شکلی بوده.لب کلام این بود که موقع نوشتن این داستان ها اونها رو از مردان پرسیدن و اونا برداشت و روایت خودشون رو از این داستان گفتن.فراموش نکنیم که ن افسانه ها رو میساختن ولی چون اکثرا نوشتن نمیدونستن نویسندگان مرد داستان رو از زاویه ی دید خودشون نوشتن.زاویه ی دیدی که ساخته ی اجتماع از تعریف زن و مرده و در واقع هر دو ( و گاهی بیشتر از هر دو جنس) اسیر این کلیشه ها شدن.
دیزنی به تازگی داره داستان های کلاسیک رو تغییر میده و با ساختارشکنی زن ها رو قدرتمند( نه فقط از لحاظ جسمی) و نقش اصلی تصویر میکنه.به انیمیشن های موآنا،مولان و رالف اینترنت رو خراب میکنه نگاه کنین تا متوجه بشین چی میگم.علاوه بر اون انیمه های نائوسیکا از دره ی باد،پونیو یا کیکی هم قهرمان های زن دارن.برای من که تازگی فهمیدم فرهنگ های شرقی تر از ما چقدر هنوز بسته و مردسالارن،نائوسیکا مثل یه معجزه س.
خارج از انیمیشن میشه تو زمینه ی کتاب و نوشتنی ها هم اهمیت روایت نه و تازگی اونو دید.وقتی میبینی تو یه زمانی نوشتن رو کاری مردونه میدونستن و ن نویسنده برای فروش کارهاشون از اسم مردانه استفاده می کردن و با چه استقبالی هم روبرو شدن میفهمی که تمام اون حرفا خزعبلاتی بیش نبوده و روایت من به عنوان یه زن چقدر مهمه.اینجا میفهمی خواهران برونته و جین آستن و کولت و ویرجینیا وولف چه کارهای بزرگی کردن.
اگه صفحه ی اینستاگرام دارین و در مورد دغدغه هاتون به عنوان یه زن مینویسید میفهمید که چی میگم.برای هر مطلبی با کلی کامنت و دایرکت مواجه میشی که حیرت زده ت میکنه از طرز تفکر آدما و این باعث میشه خیلی ها خودشون رو سانسور کنن یا کامنت ها رو ببندن.یه دوچرخه سوار زن اومده تو صفحه ش از غیر ارگونمیک بودن زین دوچرخه و فشاری که به والوا میاره صحبت کرده و بهش حمله کردن و جالبه که چقدر زن اومدن و از تجربه ی مشترکشون گفتن.تهش چی شد؟خب،یه شرکتی دست به کار شده زین مخصوص برای زنها بسازه.من متعجبم مردها بهشون فشاری نمیاد؟
یکی تو صفحه ش از پارتنرهایی که داشته مینویسه و بار اروتیک هم نداره و تو میفهمی که فلان چیز در رابطه نرماله و همه کشمکش بر سر فلان مسئله دارن.یاد میگیری چه رفتاری نرماله و چی بی احترامی.تو یه صفحه ی وکالت از حقوقت در ایران به عنوان یه زن آگاه میشی و میفهمی اروپا چی داره و ما چی.
میخوام بگم رسانه های اجتماعی چقدر به بلندتر شدن صدای ن و روایت زندگی از دید اونها کمک کرده.میخوام بگم که نوشتن ما بی فایده نیست.بنویس دوست عزیز.شاید ندونی ولی تغییر عرف جامعه در گرو تغییر رفتارهای آدم های یه جامعه س و این در گرو نوشتن شماست.عرف قانون میسازه.
+چقدر سرعت نوشتن و حرف زدن از سرعت فکر کردن پایین تره.از پنج صبح بیدارم و خوابم نبرد دوباره و یه میلیون فکر تو سرم بود که یکیش شد این پست.
درباره این سایت